بازبینی فناوری پزشکی با اندازهگیری فعالیت عصبی همراه نور
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۲۵۶۶۷
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ مهندسان زیست پزشکی و برق دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW) روش جدیدی را برای اندازهگیری فعالیت عصبی با استفاده از نور به جای الکتریسیته ایجاد کردهاند که میتواند منجر به بازبینی کامل فناوری پزشکی مانند رابطهای مغز و ماشین و پروتزهای عصبی شود.
بر همین اساس، تیم چند رشتهای اخیراً آنچه را که از نظر تئوری درست قبل از همهگیری ثابت کرده بودند در آزمایشگاه ثابت کردهاند: حسگرهایی که با استفاده از کریستال مایع و فناوری اپتیک یکپارچه ساخته شدهاند موسوم به «optrodes» میتوانند عصب را تشخیص دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این اپترودها به خوبی الکترودهای معمولی که از الکتریسیته برای تشخیص یک تکانه عصبی استفاده میکنند کار میکنند،.
یکی از پژوهشگران در این ب اره گفت: مزیت واقعی رویکرد ما این است که میتوانیم این اتصال را در حوزه نوری بسیار متراکم کنیم و بهایی را که باید در حوزه الکتریکی بپردازید، پرداخت نمیکنیم. محققان یک اپترود را به عصب سیاتیک یک حیوان بیهوش متصل کردند. سپس عصب با یک جریان کوچک تحریک شد و سیگنالهای عصبی با optrode ثبت شد. سپس آنها همین کار را با استفاده از یک الکترود معمولی و یک تقویت کننده زیستی انجام دادند. ما نشان دادیم که پاسخهای عصبی اساساً یکسان هستند. هنوز نویز بیشتری در اپتیکال وجود دارد، اما با توجه به اینکه این یک فناوری کاملاً جدید است، تعجب آور نیست و ما میتوانیم روی آن کار کنیم. اما در نهایت، ما میتوانیم همان ویژگیها را با اندازهگیری الکتریکی یا نوری شناسایی کنیم.
بنا بر اعلام وبگاه سایتک دیلی (scitechdaily)، تا کنون این تیم توانسته است نشان دهد که تکانههای عصبی که نسبتا ضعیف هستند و با میکروولت اندازه گیری میشوند – میتوانند با فناوری optrode ثبت شوند. گام بعدی افزایش تعداد اپترودها برای توانایی مدیریت شبکههای پیچیده از بافت عصبی و تحریک پذیر خواهد بود.
بین مغز و دست شما، دستهای از اعصاب وجود دارد که از قشر شما به پایین حرکت میکند و در نهایت به آن ۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ عصب تقسیم میشود که عملیات ظریف دست شما را کنترل میکند.
اگر یک تراشه با هزاران اتصال نوری بتواند به مغز شما یا جایی در بازو قبل از جدا شدن دسته عصبی متصل شود، یک دست مصنوعی به طور بالقوه میتواند با همان توانایی یک دست طبیعی عمل کند.
پروتزهای عصبی تنها فضایی نیستند که فناوری اپترود پتانسیل بازتعریف آن را دارد. انسانها مدتهاست که در مورد ادغام فناوری و ماشینآلات در بدن انسان برای تعمیر یا تقویت آن خیالپردازی کردهاند. برخی از اینها اکنون به واقعیت تبدیل شده است، مانند کاشت حلزون، ضربان سازها، و دفیبریلاتورهای قلبی.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: اندازه گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۲۵۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلین دیون در مورد بیماری عصبی نادر خود میگوید / از لحاظ اخلاقی زندگی کردن روز به روز سختتر میشود!
فرارو- "سلین دیون" خواننده در دسامبر ۲۰۲۲ در میان اشکها و در برابر تمام دنیا توضیح داد که از یک بیماری نادر رنج میبرد، تور کنسرت خود را لغو کرده و دیگر بر روی صحنه اجرا نخواهد کرد بدون آن که بداند این لغو کنسرت موقت یا دائمی خواهد بود. در طول یک سال و نیم اخیر خانواده او اخباری را در مورد وضعیت این خواننده کانادایی منتشر کرده اند. با این وجود، حال و هوای او در این دوره همواره سرد بود و به سختی حتی یک کلمه درباره وضعیت اش صحبت کرد.
به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، دیون هم چنین به جز مهمانیهایی که در آن فرزندان اش را همراهی میکرد و به جز فوریه گذشته در مراسم اهدای جوایز گرمی هیچ گونه حضور عمومی دیگری نداشته است. با این وجود، این هنرمند اکنون تصمیم گرفته مصاحبهای طولانی با نشریه "وُگ" داشته باشد و عکسهای قوی را مقابل دوربین عکاس آن نشریه گرفته که در شماره ماه مه آن نشریه منتشر شده و دوباره در کانون توجه قرار گرفته است.
این عکسها در لاس وگاس جایی که این هنرمند سالها زندگی میکند گرفته شده، اما مصاحبه با پاریس از طریق تماس ویدئویی انجام شده است.
دیون دیگر کنسرت برگزار نمیکند آخرین کنسرت او پنج سال پیش بود و به دلیل بیماریای که به آن سندروم فرد سفت گفته میشود به سختی سفر میکند. او در مصاحبه با نشریه "وُگ" میگوید که یکی از آرزوهایش "دیدن دوباره برج ایفل" است. این خواننده در پاسخ به این سوال که چه احساسی دارد پاسخ میدهد:"حالم خوب است، اما کار زیادی دارم". دیون میداند که نمیتواند با این بیماری مبارزه کند، زیرا به گفته خودش "این بیماری همیشه و برای همیشه در درون من است. من واقعا امیدوارم معجزهای پیدا شود راهی برای درمان آن از طریق تحقیقات علمی، اما باید یاد بگیرم که با آن زندگی کنم. پس این من هستم، با سندرم فرد سفت. پنج روز در هفته درمان ورزشی، فیزیکی و صوتی را دنبال میکنم از انگشتان پا گرفته تا زانو، ساق پا، انگشتان دست، آواز خواندن و صدایم".
دیون هم چنین اعتراف میکند که وقتی از تشخیص بیماری اش مطلع شد به ناچار از خود پرسشهای زیادی را پرسید، اما اکنون که زمان گذشته دیدگاه متفاوتی دارد. او میگوید:"من با پرسیدن این پرسش از خود آغاز کردم: چرا من؟ چه شد؟ چه کار کردم؟ آیا من مسئول آن هستم؟ زندگی به شما جواب نمیدهد. شما به سادگی باید آن را زندگی کنید! من به دلایل نامعلوم این بیماری را دارم. من دو انتخاب دارم یا مثل یک ورزشکار تمرین میکنم و فوق العاده سخت کار میکنم یا قطع میکنم و تمام میشود در خانه میمانم، آهنگ هایم را گوش میدهم، جلوی آینه میایستم و فقط برای خودم میخوانم. انتخاب کرده ام که با تمام جسم و روحم از سر تا پا با یک تیم پزشکی کار کنم. من میخواهم بهترین نسخه خودم باشم".
دیون میداند که علیرغم همه چیز او یک فرد ممتاز است. او میگوید:"افرادی که از این بیماری رنج میبرند ممکن است شانس یا امکان دسترسی به پزشکان و درمانهای خوب را نداشته باشند. من، اما آن امکانات را در اختیار دارم این هدیهای برای من است. به علاوه، من این قدرت را در درون خود دارم. میدانم که هیچ چیز مانع من نمیشود".
این هنرمند هم چنین میگوید قدردان محبت خانواده، سه فرزندش و هم چنین طرفداران بسیار وفادار خود و اعضای تیم اش میباشد. با این وجود، او میگوید که هنوز نمیداند ایا میتواند به روی صحنه بازگردد یا خیر کاری که برای اولین بار زمانی که یک کودک پنج ساله بود انجام داد. او در خانواده یکی از ۱۴ خواهر و برادری بود که تقریبا میتوانستند هر سازی را بنوازند و به خوانندگی ادامه داد. او در مورد بازگشت احتمالی به روی صحنه به خبرنگار "وُگ" میگوید:" نمیدانم... بدن ام به من خواهد گفت. از طرف دیگر، من نمیخواهم صرفا منتظر باقی بمانم. از نظر اخلاقی زندگی کردن روز به روز سختتر میشود. سخت است من خیلی سخت کار میکنم و فردا سختتر خواهد بود. فردا روز دیگری است، اما یک چیز وجود دارد که هرگز تمام نمیشود: اراده برای ادامه دادن. این اشتیاق است. این رویا است. این عزم است".
این خواننده بیش از دو دهه است که به همراه سه فرزندش در لاس وگاس زندگی میکند. "رنه آنجلیل" مدیر برنامهها و سپس همسر "سلین دیون" در ژانویه ۲۰۱۶ در سن ۷۳ سالگی پس از سه سال رنج از سرطان درگذشت. علاوه بر بازگشت تحسین برانگیز او در مراسم جوایز گرمی در فوریه گذشته جایی که او جایزهای را اهدا کرد و با انجام این مصاحبه با نشریه "وُگ" دیون قصد دارد تابستان آینده مستندی را درباره حرفه و بیماری خود با عنوان "من سلین دیون هستم" منتشر کند.